Een uur later dan gepland terug van een dag in het teken van het Vaticaan. En dat, terwijl de rij voor de St. Pieter reuze meeviel. Hoewel dat ook een kwestie van interpretatie is. Maar oh, wat was er veel te zien. De kerk aller kerken waar je ogen tekort komt, maar ook de Engelenburcht, juist in zijn stoerheid imposant, de muurschildering van Amor en Psyche in het pauselijke slaapvertrek verrassend en de Sixtijnse Kapel als afsluiting van het Vaticaans museum ongeevenaard.
Op de foto bovenop de Engelenburcht alle leerlingen... behalve een... een stukje eigen initiatief, een andere metro dan de rest.. moet kunnen, toch? Groep twee voor het koperen beeld van de aarde in de tuin van het museum is gelukkig wel compleet. En de lucht... blauw!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten